Anna en Onno zijn al hun hele leven beste vrienden. Door dik en dun. Al heel lang geleden, ze weten zelf niet meer precies wanneer, hebben ze gezworen elkaar nooit in de steek te laten. Alleen is Anna een knusse huismus die de dingen graag houdt zoals ze zijn en Onno is een ongedurige trekvogel die altijd op zoek is naar nieuwe uitdagingen.
Vandaag staat hij ineens weer voor de deur bij Anna, onaangekondigd, na jaren niets van zich te hebben laten horen. Anna weet niet hoe ze moet reageren. Is ze nou blijer dan boos of is ze bozer dan blij?
‘Als je zou blijven zou ik je niet hoeven missen. Weet je hoeveel tijd daar in gaat zitten, in missen? Je kunt het missen niet even uitzetten. Het gaat altijd door. Zelfs nu je er weer bent mis ik je nog een klein beetje.’
Toch is het, zoals bij veel goede vrienden, ook al snel weer ouwe jongens krentenbrood tussen Anna en Onno. Maar waarom houdt Onno zijn koffer eigenlijk de hele tijd zo angstvallig bij zich?
Missen is een hartverwarmende voorstelling over vriendschap, over samenzijn en weggaan, over ruziën en weer goed maken over nadragen en vergeven, maar bovenal is Missen een voorstelling over elkaar missen; de bitterzoete keerzijde van vriendschap.
