Martine Mussies

Wie is MM? En waar gaat ze heen?

Ze is 20something, 1.62 meter en heeft lang rood haar. Luistert naar de naam Martine Mussies. Haar trefwoorden? Muziek, muziek, muziek. En ook: schrijven, kunst, keramiek, dansen, dieren en vreemde talen. Ieder jaar probeert ze een nieuwe taal te leren. Samen met Timon, de liefste kat van de wereld, woont ze in een Utrechts schoolgebouw. Haar doel in het leven: het promoten van klassieke muziek. Dat doet ze met behulp van oude en moderne technieken, zoals via multimediapresentaties, bijvoorbeeld voor Het Concertgebouw en Het Brabants Orkest.

Sinds 2004 is ze hoofdredactrice van Encore!Magazine, wereldwijd het enige klassieke-muziektijdschrift voor jongeren. Multimediaal en in een oplage van meer van 4700 exemplaren wordt E!M als lesmateriaal gebruikt op middelbare scholen in Nederland en Vlaanderen. E!M bestaat uit het tijdschrift zelf, een communitysite, een discussieforum, lesbrieven, weblogs, filmpjes en – natuurlijk – muziek.

In september 2009 ging Martine’s Grote Wens in vervulling: de aftrap van een promotie-onderzoek naar Meerminnen. Dat betekent: jarenlang speuren. Van Ovidius’ Echo-Nymphen tot Dvořáks Rusalka, van Lorelei tot Galathea en van Homerus’ Sirenen tot Mendelssohns Schöne Melusine. Sympathieke promotor van het onderzoek is prof. dr. Albert Clement van de Roosevelt Academy. Als extra gereedschap verzamelt Martine kennis van Latijn, Grieks en Hebreeuws als studente deeltijd-theologie, en volgt ze een MA muziekwetenschap. Martine “vreest” dat ze een eeuwige studente is.

Eerder studeerde ze onder meer Slavistiek, met Russisch als hoofdtaal. Daarvoor toog ze naar Amsterdam en St. Petersburg. Verder verdiepte ze zich in Kinderpsychologie via het NTI, en volgde ze cursussen Zweeds in Stockholm, Tsjechisch in Praag en Keltisch in Utrecht. Korte tijd studeerde ze piano en cello aan het conservatorium van Tilburg, en aansluitend voltooide ze de eerste fase ATV aan de Schumann Akademie in Utrecht. Daarnaast heeft Martine barokdansles van Dorothée Wortelboer en compositieles van Joost Kleppe.

Iedere vrijdag brengt een boemeltje haar naar Gouda, naar een plechtstatige bakstenen school. Daar kneedt ze haar eigen wereld. Van klei. Met een pottenbakkersschijf, handvormtechnieken en scheikundige experimenten. Officieel heet het: deeltijdopleiding Keramische Technieken aan de SBB Gouda.

Sinds haar zevende speelt klassieke muziek een hoofdrol in Martine’s leven. Met kinderkoor Multiple Voices zong ze mee in het motet O Magnum Mysterium van Tomas Luis de Victoria. Niet veel later zong ze bij de Nationale Reisopera. Toen haar stem brak mocht ze helpen met lichtlopen, decordeuren openen en figureren als boom of toevallige passante. In haar tienertijd speelde ze solo en kamermuziek op concertjes en festivals. Met het Storioni Trio Amsterdam, het Escher Trio en Conjunto Ibérico. En met het Valerius Ensemble, waarvoor ze tussendoor websites bouwde. Voor balletgroep Walzing Mathilda schreef ze een choreografie en mixte ze de muziek. Ze maakte filmmuziek en gaf bladmuziek uit bij De Haske in Heerenveen.

Wie schrijft blijft, is een van Martine’s motto’s. En dat deed ze voor Yes en Libelle, voor DeKlank van Het Brabants Orkest, de Robeco Zomerconcerten en de Klassieke Muziek Agenda. Ze had enkele jaren een column in Mens en Melodie en werkte mee aan lesmateriaal voor Wolters-Noordhoff. Ze maakte programma’s voor de Concertzender, ontwikkelde een Jong Talent Project voor Radio 4 en heeft een kleine digitale tv-zender voor bij Encore!Magazine.

Waar zal ze zijn over twintig jaar? Misschien op reis als een veldonderzoeker, een musicologische Andriaan van Dis? Misschien in een appartement in New York, een Skandinavische blokhut, een datsja even buiten Petersburg? Of toch maar een hofjeshuisje in Utrecht? Als ze naar de wolken kijkt ziet Martine een winkeltje voor zich. Met koffie van versgemalen boontjes en een stukje zelfgebakken taart. De gasten doen inspiratie op door exposities en live-optredens. Ze snuffelen tussen de aangeboden waar: encyclopedie van de meermin, glossy Encore!Magazine, keramisch gebruiksgoed, Donemusblauwe bladmuziek, handgemaakte cadeautjes, poëzie, proza en stapels cd’s. Blijven eten mag. Met een kat op schoot aan de lange tafel in de tuin. Naast de schuur waarin de ganzen wonen.

Maar eerst moeten de Prisma-woordenboeken af.