Poëziewebsite Eric van Loo. Bevat eigen werk, discussies over poëzie, gedichten over de ouderdom. Dichtersgroep in opric
Even voorstellen: Eric van Loo (Utrecht, Lunetten, gehuwd, 3 kinderen). Na jaren schrijven in eigen kring ben ik vanaf zomer 2006 actief op poëziepodia in en om Utrecht (ZinderZlam, Beeldspraak Nieuwegein). Op de eigen website is een ruime selectie gedichten te lezen, zowel serieus als lichter werk.
In mijn gedichten streef ik een helder taalgebruik na. Mijn poëzie wil verstaanbaar zijn, maar niet per se eenvoudig. Goede poëzie beschrijft, belicht, becommentarieert en vangt de gelaagdheid van het bestaan.
Vanuit mijn werk als ouderenpsycholoog heb ik een speciale belangstelling voor gedichten over de ouderdom. Op de site zijn bijvoorbeeld gedichten te lezen van Adriaan Roland Holst, Ida Gerhardt en Gerrit Kouwenaar.
– Voor mensen die van verstaanbare poëzie houden.
– Voor aspirant-dichters die het debat niet schuwen.
– Voor mensen met belangstelling voor poëzie over het ouder worden.
Poëzie-schrijfgroep
Ik ben bezig met het opzetten van een poëzie-schrijfgroep (4 à 6 deelnemers). Doel: samen bespreken van nieuw werk. Frequentie: bijv. eens per 2 maanden.
Gevraagd: enthousiaste (amateur)dichters in Utrecht of Lunetten, die het leuk vinden langer bij een gedicht stil te staan en die kritiek op elkaars werk durven geven.
Ben je geïnteresseerd of wil je meer weten, neem contact op!
Zie ook mijn website voor meer informatie en een indruk van mijn werk (www.eenlegetafel.nl). In de op te zetten dichtersgroep is ruimte voor uiteenlopende stijlen. Vertrekpunt is een gedeelde belangstelling voor poëzie, en interesse in uitwisseling en discussie.
EEN PAAR GEDICHTEN :
De lezer
Er zijn soms van die trage dagen,
ik spel de woorden keer op keer.
De letters lijken losgeslagen,
het boek valt ongelezen neer.
Dan weer leef ik lange weken
in dat ene grote boek.
De woorden worden tot een teken,
een korte tijd niet meer op zoek.
Maar in de avond als een dichter
zijn fonkelende woorden schrijft
zal ik langzaam leren drinken.
De woorden worden haast doorzichtig
tot de stilte overblijft
die mijn eigen stem laat klinken.
Het moment voor je iets zegt
Je zit aan een tafeltje in het café.
Iedereen zegt iets, heeft een mening
maar jij zoekt nog naar woorden.
Je ogen lichten op, er is
het begin van een gebaar.
Ontelbare kleine signalen
gaan je woorden vooraf in het
moment voor je iets zegt.
Ik zit aan een tafeltje ergens binnen.
Iedereen leest of praat,
een enkeling luistert.
En ik weet dat ik iets wil schrijven,
iets dat jij ooit leest.
Zoals de straten in de stad
vlak voordat de bui losbarst.
De mensen zijn nog druk doende,
maar de vogels houden op met zingen
en het licht is veranderd
voor wie het maar wil zien.
Ik houd van dat moment
en van dit moment, dit moment.
Zie voor meer informatie: www.eenlegetafel.nl